48 Laws of Power — Titles Only

48 Laws of Power

1. Never outshine the master

2. Never put too much trust in friends

3. Conceal your intentions

4. Always say less than necessary

5. So much depends on reputation

6. Court attention at all costs

7. Get others to do the work for you

8. Make other people come to you

9. Win through your actions, never through argument

10. Infection avoid the unhappy and unlucky

11. Learn to keep people dependent on you

12. Use selective honesty to disarm your victim

13. When asking for help, appeal to self-interest

14. Pose as a friend, work as a spy

15. Crush your enemy totally

16. Use absence to increase respect and honor

17. Keep others in suspended terror

18. Do not build fortresses to protect yourself

19. Know who you are dealing with

20. Do not commit to anyone

21. Play a sucker to catch a sucker

22. Use the surrender tactic

23. Concentrate your forces

24. Play the perfect courtier

25. Re-create yourself

26. Keep your hands clean

27. Play on people’s need to believe

28. Enter action with boldness

29. Plan all the way to the end

30. Make your accomplishments seem effortless

31. Control the options

32. Play to people’s fantasies

33. Discover each man’s thumbscrew

34. Be royal in your own fashion

35. Master the art of timing

36. Disdain things you cannot have

37. Create compelling spectacles

38. Think as you like but behave like others

39. Stir up waters to catch fish

40. Despise the free lunch

41. Avoid stepping into a great man’s shoes

42. Strike the shepherd and the sheep will scatter

43. Work on the hearts and minds of others

44. Disarm and infuriate with the mirror effect

45. Preach the need for change but never reform too much at once

46. Never appear too perfect

47. Do not go past the mark you aimed for

48. Assume formlessness

You start dying slowly - By Pablo Neruda (A Spanish poet won Nobel Prize for Literature in 1971)

You start dying slowly

if you do not travel,

if you do not read,

If you do not listen to the sounds of life,

If you do not appreciate yourself.

You start dying slowly

When you kill your self-esteem;

When you do not let others help you.

You start dying slowly

If you become a slave of your habits,

Walking everyday on the same paths…

If you do not change your routine,

If you do not wear different colours

Or you do not speak to those you don’t know.

You start dying slowly

If you avoid to feel passion

And their turbulent emotions;

Those which make your eyes glisten

And your heart beat fast.

You start dying slowly

If you do not change your life when you are not satisfied with your job, or with your love,

If you do not risk what is safe for the uncertain,

If you do not go after a dream,

If you do not allow yourself,

At least once in your lifetime,

To run away from sensible advice…

UPSC Journey - Courage & Determination

Rohan, a UPSC aspirant, who like many, would go to bed each night with grand promises to himself.

“Tomorrow will be different,” he’d whisper.

“10 hours of study, 1 mock, 2 hours of revision”

But when the sun rose, so did his old bad habits.

He’d reach for his phone, saying, “Just 10 minutes, I will see if there’s something important on telegram”, and end up scrolling through YouTube shorts, 10 minutes turned into an hour. Then two.

The library got delayed. The study plan collapsed.

Books went untouched. The guilt piled up.

And so did the belief that maybe… he just wasn’t good enough.

But despite the self-doubt, he’d never give up entirely. Even in his worst phases, he’d still read a page or two—a tiny act of something productive against the laziness that had chained him.

Then one morning changed everything.

Rohan stood frozen outside his parents’ room and heard his father say,

“We should stop hoping… he won’t crack it.”

His mother, silently broken, still replied,

“Maybe… but one more chance? I still see something in him.”

That fragile hope of his mother cut deep.

He realized his inaction wasn’t just burying his dream but it was breaking theirs too.

With teary eyes and trembling hands, he grabbed a marker and scribbled on his wall:

“No More Excuses.”

And from that day on, rohan changed his habits- 

1) No phone after 12 noon. Not even for 5 minutes.

2) 2 hours of revision every day—no matter what. If skipped, he had to write the reason and stare at it the next day. That guilt became discipline.

3) He made a realistic schedule & not a fancy one.

4) Started waking up at the same time daily.

5) Every study session was timed. No aimless reading.

That year, he gave his second attempt.

The results came.

His name wasn’t there.

It broke his heart yet didn’t break his spirit. Because deep down, he knew:

“He’s close so damn close.”

When he saw the disappointment in his parents eyes again, he didn’t cry.

He looked them in the eye and said,

“One more year. Just one more. I’ll make it. I swear.”

And this time, he gave it everything .

He didn’t need motivation videos anymore—his why was strong enough.

There were still bad days, but never a wasted one. He’d not just count the number of hours he studied but would ask himself what new he learned. 

And then came the third list.

‘AIR 29’

Rohan ran to his parents, breathless.

Tears in his eyes.

Voice cracking.

“I made it.”

His father broke down. His mother held him like he was five again.

That boy who once couldn’t get off his phone…

That boy who once believed he wasn’t good enough…

Had just become an officer 👮‍♀️ .

Moral:

You don’t need a perfect start.

You just need one honest promise to yourself and the courage to keep showing up ✨💫

💟Hero, You’re Running Out of Time.

☘️How long have you been telling yourself “one day”? How many times have you said, “I’ll start tomorrow”? How many years have you wasted living the same day over and over again, making the same excuses, sinking deeper into a life you don’t even want?

☘️You know exactly what you need to do. You know what’s holding you back. And yet, you sit there, watching your life rot away, numbing yourself with distractions, drowning in comfort, wasting time like you have an unlimited supply.

☘️But here’s the truth that should tear you apart:

You don’t.

☘️One day, you’re going to wake up, and it will be your last day. No warning. No second chances. Just silence.

☘️And when that moment comes, you’ll look back at your life—the dreams you abandoned, the goals you never chased, the person you could have been—and you’ll feel it: regret so deep it will burn through your soul.

☘️But by then, it will be too late.

☘️No one is coming to push you. No one is coming to save you. No one cares about your excuses. You either get up and fight for your life, or you sit back and let it rot.

☘️Look around you. This is it. This is your life. The same habits, the same failures, the same stagnant, pathetic routine. You tell yourself you’ll change, but you never do. You want success without sacrifice, results without struggle. You pray that someday, things will magically be different—yet you do nothing to make it happen.

☘️And the worst part? No one will remember you.

☘️In a few generations, your name will be erased, just another forgotten soul who lived, existed, and died without making a dent in the world. You will be another gravestone in a cemetery full of wasted potential. And when that moment comes—when you’re gasping for your last breath, looking back at the years you squandered—the weight of regret will crush you. You will beg for more time. You will beg for another chance. But life doesn’t care. It never did.

☘️So stop lying to yourself. Stop waiting for motivation, stop hiding behind fear, stop pretending you have forever. You don’t.

#rajarlaoriginals #rajarla7 

You think YOUR plans didn’t work out?

Sunita Williams and Barry Wilmore thought they were going to space for 8 days.

They ended up being stuck for 286 days.

They were LITERALLY stranded in space.

Imagine this:

👉🏾 You pack for a short trip, but instead, you’re gone for almost a year.

👉🏾 No fresh air. No real food. No way out—just waiting in the void of space.

👉🏾 No clear answer to when (or even if) you’ll make it back home.

And here we are, losing patience when:

- A 10-minute traffic jam ruins our day.

- A deal gets delayed by a few months.

- A rejection email makes us want to quit.

Perspective.

These astronauts had no control over their situation.

They couldn’t just book a return flight. They had to adapt, stay calm, and trust the process for 286 days of uncertainty.

And they made it.

If THAT isn’t the ultimate lesson in patience, endurance, and problem-solving—I don’t know what is.

Hats off to these legends for not just surviving, but making history. 

Next time life throws unexpected delays at us… let’s remember:

At least we’re not stranded in space.

Life will throw curveballs. Your plans will go sideways. Things will take WAY longer than expected.

But if these astronauts can survive nine months in space instead of eight days, you and I can handle a few detours in life.

#rajarlaoriginals #rajarla7

Short Inspirational Story …~ Osho

I have heard about a man who remained unmarried his whole life, and when he was dying, ninety years old, somebody asked him, “You have remained unmarried your whole life, but you have never said what the reason was. Now you are dying, at least quench our curiosity. If there is any secret, now you can tell it, because you are dying; you will be gone. Even if the secret is known, it can’t harm you.”

The man said, “Yes, there is a secret. It is not that I am against marriage, but I was searching for a perfect woman. I searched and searched, and my whole life slipped by.”

The inquirer asked, “But upon this big earth, so many millions of people, half of them women, couldn’t you find one perfect woman?”

A tear rolled down from the eye of the dying man. He said, “Yes, I did find one.”

The inquirer was absolutely shocked. He said, “Then what happened? Why didn’t you get married?”

And the old man said, “But the woman was searching for a perfect husband.

~ Osho

Power of Listening

Viktor Frankl, one of the great psychiatrists of the twentieth century, 

survived the death camps of Nazi Germany. 

His little book, "Man’s Search for Meaning", is one of those life-changing books that everyone should read.

Frankl once told the story of a woman who called him in the middle of the night to calmly inform him she was about to commit suicide. 

Frankl kept her on the phone and talked her through her depression, 

giving her reason after reason to carry on living. 

Finally she promised she would not take her life, and she kept her word.

When they later met, 

Frankl asked which reason had persuaded her to live?

"None of them", 

she told him.

What then influenced her to go on living, 

he pressed?

Her answer was simple, 

it was Frankl’s 

*WILLINGNESS TO LISTEN* to HER in the MIDDLE OF THE NIGHT. 

A world in which there was SOMEONE ready to listen to another's pain seemed to her a world in which it was worthwhile to live.

Often, it is not the brilliant argument that makes the difference. 

Sometimes the small act of LISTENING is the GREATEST GIFT we can GIVE.

*తండ్రి ఆశీర్వాద బలం*

ప్రాణం విడిచే ముందు ఒక తండ్రి తన ఏకైక కుమారుడైన ధరమ్ పాల్ ని పిలిచి, “బాబూ, నేను ఏ సంపదను ఇవ్వలేకపోయాను. గానీ జీవితాంతం ఎల్లప్పుడూ నిజాయితీగా, నా వ్యాపారంలో ఉన్నాను.

ఆ నిజాయితీ బలంతో నిన్ను ఆశీర్వదిస్తున్నాను, నీవు జీవితంలో ఎల్లప్పుడూ సంతోషంగా, విజయవంతంగా ఉంటావు. నువ్వు ఏది తాకినా అది బంగారం అవుతుంది ! " అని కుమారుడి తలపై చేయివేసి, సంతృప్తిగా, ప్రశాంతంగా తుదిశ్వాస విడిచాడు.

ధరమ్ పాల్ భక్తితో తన తండ్రి అంత్య క్రియలు పూర్తి చేశాడు.

ఇప్పుడు కొడుకు ధరమ్ పాల్  తోపుడు బండిపై స్వీట్ వ్యాపారం ప్రారంభించాడు. కొద్దిరోజుల లోనే తర్వాత, ఒక చిన్న దుకాణాన్ని కొన్నాడు. సరుకుల నాణ్యత వలన క్రమంగా, వ్యాపారం మరింత విస్తరించింది. మూడేళ్ళకు  నగరంలోని  ఐశ్వర్యవంతులలో ఒకడిగా గుర్తింపు పొందాడు. ఇదంతా తన తండ్రి దీవెనల ఫలితమని అతను పూర్తిగా విశ్వసించాడు.

తన తండ్రి ఎన్ని కష్టాలు పడినా సహనాన్ని విడిచిపెట్టలేదు, విశ్వాసం కానీ, ప్రామాణ్యతను కానీ  కోల్పోలేదు, అందువల్లనే ఆయన మాటలకు అలాంటి శక్తి ఉండి, ఆయన ఆశీర్వాదాలు ఫలించాయి.

ధరమ్ పాల్ ఎప్పుడూ అందరికీ ఇలా చెప్తూ, తన విజయానికి తన తండ్రి ఆశీస్సులే కారణమని చెబుతూ ఉండేవాడు.

ఒకరోజు ఒక స్నేహితుడు అతనితో “మీ నాన్న అంత శక్తిమంతుడైతే, ఆయన ఎందుకు వృద్ధి చెందలేదు, ఎందుకు సంతోషంగా జీవించలేకపోయాడు?”

ధరమ్ పాల్ మాట్లాడుతూ, "మా నాన్న శక్తివంతమైన వ్యక్తి అని నేను చెప్పడం లేదు, ఆయన ఆశీస్సులు చాలా శక్తివంతమైనవని నేను చెబుతున్నాను."

ఎప్పుడూ తన తండ్రి ఆశీర్వాదం గురించి మాట్లాడటం వలన, అందరూ అతనికి 'తండ్రి ఆశీర్వాదం' అని వెనుకగా గేలి చేసినా పట్టించుకోలేదు, తన తండ్రి ఆశీర్వాదాలకు అర్హుడిగా మారగలిగితే అదే తనకు గౌరవంగా ఉంటుందని చెప్పాడు.

మరికొన్ని సంవత్సరాల్లో తన వ్యాపారాన్ని విదేశాలకు కూడా విస్తరించాడు. ఎక్కడ వ్యాపారం చేసినా పెద్ద లాభాలు వచ్చేవి.

*నేను ఎప్పుడూ లాభాలను ఆర్జిస్తున్నాను, నేను ఒక్కసారి నష్టాన్ని అనుభవించాలి అని ఒకసారి ధరమ్ పాల్  కుతూహలపడ్డాడు*.

ఒక నష్టపోయే వ్యాపారాన్ని సూచించమని తన స్నేహితుడిని అడిగాడు. 

*ధరమ్ పాల్ విజయాన్ని, డబ్బుని  చూసుకొని చాలా గర్వపడుతున్నాడని,*  ఆ స్నేహితుడు ఖచ్చితంగా నష్టపోయే వ్యాపారాన్ని సూచించాలి అని అనుకున్నాడు.

భారతదేశం నుండి లవంగాలను కొనుగోలు చేసి, వాటిని ఆఫ్రికాలోని జాంజిబార్‌కు రవాణా చేసి విక్రయించమని సలహా ఇచ్చాడు.

ధరమ్ పాల్ కు ఈ ఆలోచన నచ్చింది. జాంజిబార్ లవంగాలకు చాలా ప్రసిద్ధి చెందింది. అవి అక్కడ నుండి భారతదేశంలోకి దిగుమతి చేయబడతాయి, ధర కూడా 10-12 రెట్లు అమ్ముడవుతుంది. వాటిని ఇక్కడ కొనుగోలు చేసి అక్కడ విక్రయిస్తే కచ్చితంగా నష్టమే. 

తన తండ్రి ఆశీర్వాదాలు అతనికి ఎంతవరకు సహాయపడతాయో చూడడానికి ధరమ్ పాల్ దీనిని ప్రయత్నించాలని నిర్ణయించుకున్నాడు.

నష్టాన్ని అనుభవించడానికి, అతను భారతదేశంలో లవంగాలను కొని, వాటిని ఓడలో నింపి, స్వయంగా జాంజిబార్ ద్వీపానికి తీసుకెళ్లాడు.

జాంజిబార్ లో ధరమ్ పాల్ ఓడ దిగి, వ్యాపారులను కలవడానికి పొడవైన ఇసుక దారిపై నడవడం ప్రారంభించాడు. అవతలి వైపు నుండి సైనికులతో పాటు కాలినడకన వస్తూ, సుల్తాన్ లాగా కనపడుతున్న వ్యక్తిని చూశాడు. వారంతా భారీ జల్లెడలను తీసుకువెళ్తున్నారు.

ఎవరని వాకబు చేయగా ఆయన  స్వయంగా సుల్తాన్ అని చెప్పారు.

సుల్తాన్ కి ఎదురుపడి ధరమ్ పాల్ నమస్కరించి  "నేను భారతదేశంలోని గుజరాత్‌లోని ఖంభాట్ నుండి వ్యాపారిని, వ్యాపారనిమిత్తం ఇక్కడకు వచ్చాను."

సుల్తాన్ అతనితో తగిన గౌరవంతో మాట్లాడటం ప్రారంభించాడు.

సుల్తాన్‌తో  వినయంతో  వందలాది మంది సైనికులు జల్లెడలను ఎందుకు మోస్తున్నారు?” అని  అడిగాడు.

సుల్తాన్ నవ్వుతూ ఇలా అన్నాడు, “ నేను ఈ ఉదయం సముద్రతీరాన్ని సందర్శించడానికి వచ్చాను, ఇక్కడ ఎక్కడో నా వేలి నుండి ఉంగరం జారిపడిపోయింది. ఇప్పుడు, ఈ ఇసుకలో సరిగ్గా ఎక్కడ పడిందో గుర్తించడం కష్టం, కాబట్టి నేను నా సైనికులను వెంట తెచ్చుకున్నాను. వారు ఇసుకను జల్లించి నా ఉంగరాన్ని వెతుకుతారు.

ఆ ఉంగరం చాలా ఖరీదైనదని అయ్యుండాలి ధరమ్ పాల్ అన్నాడు.

అలా కాదని సుల్తాన్ ఇలా చెప్పాడు, “నా దగ్గర దానికంటే చాలా విలువైన, లెక్కలేనన్ని ఉంగరాలు ఉన్నాయి, కానీ ఆ ఉంగరం ఒక సాధువు యొక్క ఆశీర్వాదం.

ఆ సాధువు ఆశీర్వాదం వల్ల నా సల్తనత్  చాలా ధృడంగా, సంతోషంగా ఉందని నేను నమ్ముతున్నాను, కాబట్టి నా మనస్సులో ఆ ఉంగరం విలువ నా సల్తనత్ కంటే ఎక్కువ!”.

అప్పుడు, సుల్తాన్ మళ్ళీ వ్యాపారం గురించి మాట్లాడటం ప్రారంభించి, “అయితే, ఈసారి ఏ వస్తువులు తెచ్చావు?” అని అడిగాడు.

" లవంగాలు", అన్నాడు ధరమ్ పాల్.

అది విని సుల్తాన్ ఆశ్చర్యపోయాడు.

“ ఇది లవంగాల దేశం, మీరు ఇక్కడ లవంగాలు అమ్మడానికి వచ్చారా? మీకు అలాంటి సలహా ఎవరు ఇచ్చారు? ఖచ్చితంగా, ఆ వ్యక్తి మీ శత్రువు అయి ఉండాలి! ఇక్కడ, మీరు ఒక పైసాతో గుప్పెడు లవంగాలను కొనుక్కోవచ్చు. ఇక్కడ మీ నుండి లవంగాలు ఎవరు కొంటారు, ఇంక  మీరు ఏం సంపాదిస్తారు? ”

ధరమ్ పాల్, “ నేను అదే పరీక్షించాలనుకుంటున్నాను ప్రభూ ! నేను ఇక్కడ ఏమైనా లాభం పొందగలనో లేదో చూడాలి. నాన్నగారి ఆశీర్వాదంతో ఇప్పటి వరకు నేను ఏ వ్యాపారం చేసినా లాభసాటిగా సాగింది. కాబట్టి, ఇప్పుడు ఆయన ఆశీస్సులు ఇక్కడ కూడా పనిచేస్తాయో లేదో చూడాలనుకుంటున్నాను.”

సుల్తాన్ ఇలా అడిగాడు,  “తండ్రి ఆశీస్సులా ! అంటే దాని అర్థం ఏమిటి?!" 

అప్పుడు ధరమ్ పాల్ అతనికి వివరించాడు, *“మా తండ్రి ఆయన జీవితమంతా నిజాయితీ, చిత్తశుద్ధితో పనిచేశారు, కానీ డబ్బు సంపాదించలేకపోయారు. మరణ సమయంలో నా చేతిపై చేయివేసి, నీ చేతిలోని ధూళి కూడా బంగారంగా మారాలని ఆశీర్వదించారు"*,  అని ఆ మాటలు మాట్లాడుతూ, ధర్మపాల్ వంగి నేల నుండి గుప్పెడు ఇసుక తీసుకున్నాడు.

ఇసుకను తన వేళ్ళ మధ్య జారిపోనిస్తూ, సుల్తాన్ ముందు గుప్పిటను తెరిచేసరికి,  ధర్మపాల్, సుల్తాన్ ఇద్దరి కళ్ళు ఆశ్చర్యంతో పెద్దవయ్యాయి. 

ఇసుక మొత్తం జారిపోయిన తర్వాత ధరమ్ పాల్ చేతిలో వజ్రం పొదిగిన ఉంగరం మిగిలిఉంది.

సుల్తాన్ వెతుకుతున్న ఉంగరం ఇదే. అతను ఉంగరాన్ని చూసి చాలా సంతోషించాడు. 

“ఇది మహాద్భుతం ! ఓ అల్లా , చాలా కృతజ్ఞతలు, మీరు ఒక తండ్రి ఆశీస్సులను నిజం చేసారు! ” .

అదే భగవంతుడు సాధువు ఆశీస్సులకు కూడా శక్తిని ప్రసాదిస్తాడని ధరమ్ పాల్ అన్నాడు. 

అది విన్న సుల్తాన్ మరింత సంతోషించాడు. అతను ధరమ్ పాల్ ని కౌగిలించుకొని, " ఇవాళ నువ్వు ఏది కోరుకుంటే అది ఇస్తాను" అన్నాడు. 

ధరమ్ పాల్ ఇలా అన్నాడు, “నువ్వు 100 ఏళ్లు జీవించి, నీ ప్రజలను బాగా చూసుకోగాక ! ప్రజలు సంతోషంగా ఉండాలని నేను కోరుకుంటున్నాను, నాకు మరేమీ అక్కర్లేదు."

సుల్తాన్ అది విని ఉప్పొంగిపోయి, “నేను ఈరోజు మీ వస్తువులన్నీ కొంటాను. మీరు కోరుకున్నంత ధర ఇస్తాను”, అన్నాడు.

కాబట్టి, ధరమ్ పాల్ తండ్రి ఆశీర్వాదం అక్కడ కూడా అతనిని విఫలం చేయలేదు.

*తల్లిదండ్రుల ఆశీస్సులకు అపారమైన శక్తి ఉందని, వారి ఆశీస్సుల కంటే గొప్ప సంపద మరొకటి లేదన్నది వాస్తవ సత్యం.* 

వారి సేవలో గడిపిన ప్రతి క్షణం ఫలాన్ని ఇస్తుంది. మన పెద్దలను గౌరవించడమే భగవంతునికి మనం చేసే ఉత్తమమైన సేవ.

*ఈ  ప్రపంచం అంతా అనేకమైన అవకాశాలతో నిండిఉంది. సాధ్యమయ్యే సంఘటనకు అవకాశం ఎలాగూ ఉంటుంది, కానీ అత్యద్భుతమైన విషయం ఏమిటంటే, అసాధ్యమైన సంఘటన సాధ్యమయ్యే అవకాశం కూడా ఉంది.*

Robbery

During a robbery in Zimbabwe, the bank robber shouted to everyone in the bank: "Don't move. The money belongs to the State. Your life belongs to you."

Everyone in the bank lay down quietly. This is called the

"Mind Changing Concept" Changing the conventional way of thinking.

When a lady lay on the table provocatively, the robber shouted at her: "Please be civilized! This is a robbery and not a rape!"

This is called "Being Professional" Focus only on what you are trained to do!

When the bank robbers returned home, the younger robber (MBA-trained) told the older robber (who has only completed Year 6 in primary school): "Big brother, let's count how much we got."

The older robber rebutted and said: "You are very stupid.

There is so much money it will take us a long time to count.

Tonight, the TV news will tell us how much we robbed from the bank!"

This is called "Experience." Nowadays, experience is more important than paper qualifications!

After the robbers had left, the bank manager told the bank supervisor to call the police quickly. But the supervisor said to him: "Wait! Let us take out $10 million from the bank for ourselves and add it to the $70 million that we have previously embezzled from the bank".

This is called "Swim with the tide." Converting an unfavourable situation to your advantage!

The supervisor says: "It will be good if there is a robbery every month."

This is called "Killing Boredom." 

Personal Happiness is more important than your job.

The next day, the TV news reported that $100 million was taken from the bank. The robbers counted and counted and counted, but they could only count $20 million. The robbers were very angry and complained: "We risked our lives and only took $20 million. The bank manager took $80 million with a snap of his fingers. It looks like it is better to be educated than to be a thief!"

This is called "Knowledge is worth as much as gold!"

The bank manager was smiling and happy because his losses in the share market are now covered by this robbery.

This is called "Seizing the opportunity." Daring to take risks!

So who are the real robbers here?

✍️Lessons from T20 WORLD CUP Win✍️

And this WC win has many lessons for all of us as individuals & as aspirants.

Let us go through some of these:

1. The situations are not planned according to our comfort. Early wickets put Kohli on the backfoot. He played slow till 17th over and accelerated in the end. Try to play the situations. There won't come a day when everything will be in its place for you to perform. You have to perform and put effort in all situations. Just see where you stand and where you want to go. Plan according to the current situation. Reassess after some days and alter your plan.

2. Past is past. We shouldn't let the baggage from the past to take over our present. Dubey and Virat were in a bad form in the whole WC but when it mattered, they performed. Also, team India had reached many knockouts in past years but didn't win. It doesn't matter. Every attempt is a new chapter. You might not have cleared prelims in the last attempt but does it matter now? No. It is all about this attempt. So, believe in yourself.

3. It is not over till it is over. 30 needed in 30 and Indian fans already started accepting the fate. But then the belief and calmness shown by Indian players was a great lesson. If they would have let it slip, we wouldn't have won. But they didn't. Trying till the end is important as we can't predict the future. Many astrologers like the commentators and cricket pundits predicted a loss. Even the win predictor showed 3% chances of winning. But that's not the case. The team gave 200% and here we are.

4. One moment and things can change 180 degrees. Whether it was Klassen's wicket or Surya's catch, a moment can make things upside down. Our moment can also come any time.

5. Small targets. When Bumrah was asked about what he was thinking when bowling 16th and 18th overs. He simply said that one ball, one over at a time. Similarly, we should keep small targets in front. If you think about the final result, you will feel anxious and it will distract you. Instead think of daily, weekly and monthly targets. Keep realistic targets and try to achieve them.

6. Belief. It is something which keeps you going. After the 2023 WC final loss, it was very difficult for the team to keep going. But they had that belief. They believed that they are working really hard and it is just a matter of time. They kept believing and here we are. The same strategy shall be opted by an aspirant.

7. Acceptance. Sometimes, things do not happen. SA reached the finals but didn't win. It happens. Some things are not destined to be. Even after you work really hard, you don't win. It can be heart shattering but yes, it is also possible. Embracing and accepting a loss is also equally important as it gives you energy to start fresh. The destination may change but the energy to keep going is the same.

8. Humbleness. In the long run, nothing matters. Even if you win, you shouldn't be arrogant. Giving statements which can hurt others should be avoided. Measuring your opponents less can counter act as it gives them purpose and a purposeful act has more energy. Can be compared to Australia and Afghanistan case.

9. Confidence. People around you can criticize you for anything. Your own people may not support you but that's not the end. You have to keep going like Pandya. Keep going, keep struggling, keep doing your job and you will get what you want. People may be upset for sometime but when you prove it to them, they are forced to understand.

In the end, what matters is your intent and your approach. The situations may be bad or worse but you have to keep putting effort. Your effort matters the most, even more than the results. You should walk with your chin up irrespective of the results. No one can help you except yourself. Do not find anything outside. It is all inside. You have the potential to do everything on your own. Just keep trying. As I always say, "We never fail. Either we succeed or We learn."

🇮🇳📚👊✍️

The 10th apple effect !!

A hunter once lost his way deep inside the jungle while chasing a deer. He used all his navigation skills but neither did he find any way out of the jungle nor could he find any food to eat for 8 days at a stretch. He started feeling so damn hungry that he could eat an entire elephant at one go. Disappointed, he lost all hope. And that is exactly when an apple tree caught his sight. He collected a dozen apples to feed him for the rest of his search.

As he ate the 1st apple, his joy knew no bounds and he just couldn't stop feeling grateful and blessed. He thanked life. He thanked God. He could not believe his luck when he ate the 1st apple but he was less grateful while having the 2nd apple and even lesser grateful when he had the 5th apple. Somehow, with each passing apple, the hunger still kept on increasing and the joy kept on reducing drastically. He just could not enjoy the 10th apple. Why? He had already taken for granted the gift of having found an apple tree in the middle of a forest after 8 long days of wandering with hunger. When he took the 10th apple in his hand, he was still very hungry but he just did not feel like having it any more. Economics calls this diminishing marginal utility. I would like to call it diminishing gratitude, in simple words, taking things for granted. Or let’s just call it the 10th apple effect.

The 10th apple did not lack taste, it did not lack the potential to satisfy his hunger but the only thing lacking was his gratitude for finding food in the middle of the jungle.

The hunter represents us. And the apple represents the gifts that life gives us. The 10th apple represents our lack of gratitude for these gifts of life and our ‘take everything for granted’ attitude. As we continue receiving the gifts of life, our hunger, our greed keeps on increasing and the joy we get from these gifts diminishes.

Never let the ‘10th apple effect’ make you take these gifts of life for granted. Never let your gratitude for life fade away.

Appreciate the Brakes in your Life

Someone asked, "Why do we have brakes in a car"?

Varied answers were received, like,
"To stop",
"To reduce speed",
"To avoid collision" etc.,

but the best answer was,
"To enable you to drive faster"

Give it a thought. It's true but seldom such smart out of box thinking is done,  much less appreciated.

For a moment assume you have no brakes in your car then how fast will you drive your car?!

It's because of brakes that we can dare to accelerate, dare to go fast and reach destinations we desire.

 

At various points in life, we find our parents,teachers, mentors, friends and spouse etc. questioning your progress, direction or decision.

We consider them as irritants or consider such inquiries as "brakes" to our ongoing work.

But, remember, it's because of such questions (read periodical brakes) that you have managed to reach where you are today.

Without brakes, you could have skid, lost direction or gone astray or met with an unfortunate accident  !!!. 

Learn to appreciate the 'brakes' in your life.

Titanic and Three Ships

There were three ships which were nearby when the Titanic sunk.

One of them was known as the Sampson.
It was 7 miles away from the Titanic and they saw the white flares signaling danger, but because the crew had been hunting seals illegally and didn't want to be caught, they turned and went the opposite direction away from the Titanic.

This ship represents us and people like us if we are so busy looking inward at our own sins and live in a way that we can't recognize, when someone else is in need.

The next ship was the Californian.

This ship was only 14 miles away from the Titanic, but they were surrounded by ice fields and the captain looked out and saw the white flares, but because the conditions weren't favorable and it was dark, he decided to go back to bed and wait until morning.

The crew tried to convince themselves that nothing was happening.

This ship represents those of us who say I can't do anything now. The conditions aren't right for it and so we wait until conditions are perfect before going out.

The last ship was the Carpathia.

This ship was actually headed in a southern direction 58 miles away from the Titanic when they heard the distress cries over the radio.

The captain of this ship knelt down, prayed to God for direction and then turned the ship around and went full steam ahead through the ice fields.

This was the ship that saved the 705 survivors of the Titanic.

            

Obstacles and reasons to avoid responsibility shall always be there, but those who accept it always find a place in the hearts to be remembered for the world of good they do.

I really wish that we all could be like Carpathia Ship in life, unlike more Sampsons and Californians... and this world could be a more beautiful place to live in.

శ్లోకాలు

శ్లోకం:

యః పఠతి లిఖతి పశ్యతి పరి పృచ్ఛతి పణ్డితాన్ ఉపాశ్రయతి ।

తస్య దివాకరకిరణైః నలినీ దలమివ విస్తారితా బుద్ధిః ॥

భావం:

ఎవరైతే చదువుతూ ఉంటారో, వ్రాస్తూ ఉంటారో, పరిశీలిస్తూ ఉంటారో, ప్రశ్నిస్తూ ఉంటారో, పండితులని ఆశ్రయిస్తూ ఉంటారో వానికి సూర్యకిరణాలు తాకిన పద్మము ఏ విధముగా వికసిస్తుందో ఆ విధముగా వాని బుద్ధి వికసిస్తూ ఉంటుంది.

Who is your fallback..!!

People help you the way they know to help you. To help you to come out of stress, one friend will ask you to drink and another will ask you to meditate.

To overcome hurt, one friend will ask you to take revenge and get even, and another will ask you to forgive and get ahead with your life. ‘Who is your fallback’ makes all the difference.

 

Duryodhana’s predicament, in his own words, was, “I know what is right but I am not able to indulge in it. I know what is wrong but I am not able to avoid it.” He needed a fallback. His fallback was his uncle Shakuni, and resultantly, Duryodhana moved from bad to worse.

Arjuna’s predicament was different. He was allowing his personal emotions to dominate his sense of duty, and hence wanted to escape from the responsibilities he had towards upholding righteousness. He needed a fallback. His fallback was Krishna, and resultantly, Arjuna was restored to his greatness.

Humans we are, at some point or the other, we all  need a fallback. ‘Who is your fallback’ makes all the difference.
Choose Well

War and Win

Ashwatthama became very angry when his father Dronacharya was killed in Mahahabharata war. He shot a terrible weapon "Narayana Astra"on Pandava army. None could retaliate it. It could burn people and immediately destroy those who had weapons in hand or were seen trying to fight. Lord Krishna ordered his army to leave their weapons and remain quiet with folded hands. And said, "Do not even bring the idea of war to mind as that would also destroy you". Narayana Astra gradually calmed down when it's time expired. In this way Pandava army was saved. Battles are not just about attack and counter attack. Some battles are won by staying put and remaining quiet.!

Monkey Trap

*మంకీ ట్రాప్* 

ఇటీవల చదివిన ఒక చిన్న వార్త ... తల నుండి బయటికి పంపించేసినా.. పదే పదే మళ్ళీ వచ్చి మది తలుపు తడుతూనే ఉంది..ఇంకా నన్ను వెంటాడుతూనే ఉంది.

"భాగ్యనగరంలో ఒక బిక్షగాడు మృతి" .. పోస్టుమార్టం లో తేలింది ఏమిటంటే, అతనుకు 14 రోజుల నుంచి భోజనం లేదు... అంటే ఆకలి మరణం. ఇది కూడా పెద్ద సంచలన వార్త ఏమి కాదు, కానీ ఈ  వార్తలోని కొసమెరుపు ఏమిటంటే బిక్షగాడి జోలిలో మరియు సంచిలో వెతికితె అక్షరాల మొత్తము 1లక్ష 34 వేల రూపాయలు దొరికాయి. న్యూస్ హెడ్డింగ్ కూడా ఇదేను. "బిచ్చగాడి దగ్గర భారీ మొత్తమని".  ఇక్కడ బాగా గుంజి పడేస్తున్న విషయం ఏమిటంటే అంత డబ్బు ఉంచుకున్న బిక్షగాడు ఒక పూట ఆహారం ఎందుకు తీసుకోలేకపోయాడు? అదీ తన ప్రాణం పోతున్నా.. 14 రోజుల నుంచి ఆకలితో ఉన్నాడు.. తప్ప డబ్బు ఎందుకు ఖర్చు పెట్టలేకపోయాడు? ఏమిటి ఈ మనస్తత్వం ? ఇటువంటి దౌర్భల్యం మనందరిలో కూడా ఉంటుందా? అంటే.. అవుననే చెబుతుంది మానసిక శాస్త్రము.

 ఈ విషయం చదవగానే నాకు మొదట గుర్తు వచ్చిన విషయము "మంకీ ట్రాప్" అవును ఆఫ్రికాలోని ఒక తెగ వారు కోతులను వేటాడటానికి నికి  చెట్టు తొర్రలో కానీ, పుట్టలో కానీ, ఇవి కాకపోతే ఎండు కొబ్బరికాయలో ... ఖచ్చితంగా కోతి చేయపట్టే అంత రంద్రం చేస్తారు. ఈ రంధ్రం ప్రత్యేకత ఏమిటంటే  ఇది కోతి చేయి పట్టే అంత పెద్దది గా మరియు.. కోతి పిడికిలి బయటికి రానంత చిన్నదిగా ఉంటుంది.. ఇక ఈ రంద్రంలో కోతి కి కావలసిన అరటికాయనో వేరుశనగ గింజలనో పోసి ఉంచుతారు. దీనికి ఆశ పడిన కోతి  రంద్రములో చేయి పేట్టి వాటిని పట్టుకుంటుంది. కానీ పిడికిలిని మాత్రం బయటికి తీయలేక పోతుంది. సరిగ్గా ఇదే సమయంలో ఆ  తెగ వారు ఆ కోతిని పట్టుకుంటారు. గమ్మత్తుగా మనుషులు తనను సమీపిస్తున్న... ప్రమాదం పొంచి ఉన్న.. కోతి మాత్రం ఆ పిడికిల్ని తెరవలేకపోతుంది.తాను పట్టుకొన్నది వదలలేక పోతుంది.చివరికి దొరికిపోతుంది. దీన్నే సింపుల్ గా మంకీ ట్రాప్ అంటాము.

 నిజంగా మనకి ప్రమాదమని.. నష్టమని తెలిసినప్పటికినీ కొన్నిటిని మనం వదులుకోలేకపోతున్నామా ? అయితే ఇటువంటి మంకీ ట్రాప్ లో మనం ఉన్నట్లే.. రోజువారి కష్టపడి సంపాదించుకున్న కూలీ డబ్బులను దాచిపెట్టుకొని ఆసుపత్రికి వెళ్ళటానికి కూడా మనసు ఒప్పుకోకుండా తనువు చాలించిన చుట్టాలు నాకు చాలా మంది తెలుసు.నిజంగా డబ్బు అంతగా కట్టి పడేస్తుందా అంటే..డబ్బు కాదుకాని మన తత్వం మనల్ని ట్రాప్ లో పడేస్తుంది.  విశిదంగా ఇంకా పరిశీలిస్తే మన నష్టాన్ని మనం అంత తొందరగా వదులుకోలేము అనిపిస్తుంది..... చచ్చిన బిచ్చగాడిని చూసి నవ్వుకునే మనము .. మనకు తెలియకుండానే మనం అదే ట్రాప్ లో ఉన్నామనిపిస్తుంది. ఎప్పుడో తెగిపోయిన ఒక బంధాన్ని పట్టుకొని ఇప్పటికి ఏడుస్తున్న వాళ్ళము ఎంతమంది లేము? ఒక మాట పంతానికి ఇంకెన్నో బంధాలను దూరం చేసుకుని ఒంటరిగా మిగిలిపోయిన వాళ్లు మనలో లేరా?వ్యాపార లాభాలు అంటూనో, పేరు ప్రతిష్ఠలంటునో వృత్తికి అంకితం అయిపోయి తన కుటుంబాన్ని పిల్లల్ని నిర్లక్ష్యం చేసిన పెద్దలు నాకు  బాగా తెలుసు. మేము పరాజితులమని వాళ్లే ఒప్పుకుంటున్నారు ఇప్పుడు. అందుకే చిన్న మోతాదుల కానీ పెద్ద మోతాదులో కానీ మనం కూడా ఇటువంటి ట్రాప్ లో ఏమైనా ఉన్నామేమో చూసుకోవాలి. అది బంధం కావచ్చు డబ్బు కావచ్చు, కీర్తి కావచ్చు.. మనల్ని పట్టేసి ఉంచుతుందేమో గమనించుకోవాలి. అవసరానికి దాన్ని వదులుకోగలమో లేదో చూసుకోవాలి. అప్పుడే మనము ఈ ట్రాప్ నుంచి బయటపడగలం.

మనల్ని ఏడిపించే జ్ఞాపకాలు...

నో చెప్పలేని మోహమాటలు...

తిరిగి అడగలేని అప్పులు...

దండిచలేని ప్రేమలు...

ఊపిరి సలపనివ్వని పనులు...

వత్తిడి పెంచే కోరికలు....

ఆరోగ్యాన్ని హరించే సంపాదనలు...

పేరు వెంట చేసే పరుగులు....

అన్నీ మంకీ ట్రాప్ లే.

 మాటలు మాంత్రికుడు త్రివిక్రమ్ గారు చెప్పినట్లు " వదలటం గొప్పా పట్టుకోవడం గొప్ప? అంటే.. అవును సీతను వదిలేసి ఉంటే రావణుడు ప్రాణాలతో బతికేవాడు.. 

Source: Social Media

   

Success Story

 *_Success Story_*

*_పరీక్షకు వెళ్తూ ప్రమాదం..14 ఆపరేషన్లు.. నడవలేవంటూ వదిలేసిన భర్త.. నేడు సివిల్స్ లో టాపర్..._*

కడుపునొప్పి , తలనొప్పి వంటి చిన్న చిన్న శారీరక ఇబ్బందులు వస్తేనే .. భరించలేం అంటూ తనువు చాలిస్తున్న వారు ఎందరో..

ఇక ఒకటి రెండు ఆపరేషన్లు చేయించుకుంటే చాలు.. ఇక మా పని అయిపోయింది. ఏమీ చెయ్యలేం అంటూ శరీరకంగానే కాదు మానసికంగా కృంగిపోయేవారి గురించి మనం తరచుగా వింటూనే ఉన్నాం.. అలాంటి ఓ మనిషి ఏకంగా ఒకటి కాదు రెండు కాదు 14 సార్లు ఆపరేషన్లు చేయించుకుంటే.. ఆ వ్యక్తి జీవితాంతం మంచానికే పరిమితమయ్యి.. కాలం వెల్లదీస్తాడు.. అయితే ఓ అమ్మాయి మాత్రం.. తనకు 14 ఆపరేషన్లు జరిగినా.. భయపడలేదు.. ఏదోలా బతకాలి అనుకోలేదు..చికిత్స జరిగింది శరీరానికే కానీ నా సంకల్పానికి కాదంటూ దైర్యం కోల్పోకుండా సంకల్పంలో ఒక లక్ష్యాన్ని నిర్దేశించుకుంది.. పట్టుదలతో పోరాడితే.. సాధించలేదని ఏమీ లేదని నిరూపించింది. సివిల్స్ లో ఉత్తీర్ణురాలైంది. కల నేర్చుకుంది ఆ అమ్మాయి గురించి తెలుసుకుందాం..

హర్యాణాలోని కర్నాల్ జిల్లా దూపేడి గ్రామానికి చెందిన సురేష్, బబిత దంపతులకు ఇద్దరు పిల్లలు. ఈ దంపతులకు కుమార్తె కుమారుడు. కుమార్తె పేరు ప్రీతి బెనివాల్‌, కుమారుడి పేరు పంకజ్ బెనివాల్. ప్రీతి తండ్రి సురేష్ కుమార్ ప్రభుత్వ ఉద్యోగి.. తల్లి అంగన్ వాడీ లో టీచరు. ప్రీతి 2013లో ఎంటెక్ పూర్తి చేసి.. స్థానిక గ్రామీణ బ్యాంక్‌లో క్లరికల్ ఉద్యోగంలో జాయిన్ అయింది. అనంతరం మరో మూడేళ్లు బహదూర్‌గఢ్‌లో ఉద్యోగిగా బాధ్యతలను నిర్వహించింది. ఇక 2016లో ఫుడ్ కార్పొరేషన్ ఆఫ్ ఇండియాలో అసిస్టెంట్ జనరల్ గ్రేడ్ II ఉద్యోగం సాధించి. దీంతో అదే ఏడాది ఫిబ్రవరిలో తల్లిదండ్రులు ప్రీతికి మట్లౌడా బ్లాక్‌లోని ఒక గ్రామానికి చెందిన వ్యక్తితో పెళ్లి చేశారు. ఇక అదే ఏడాది డిసెంబర్‌లో ఎఫ్‌సీఐ డిపార్ట్‌మెంటల్ ప్రమోషన్ కోసం జరిగే ఎగ్జామ్స్ కోసం గజియాబాద్‌కు వెళ్తూ ట్రైన్ ఎక్కే సమయంలో ప్రమాదానికి గురైంది. రైళ్లు ఎక్కేసమయంలో కాలు జారీ ప్రీతి కిందపడిపోయింది. అప్పుడు ఆమె మీద నుంచి మూడు రైల్వే బాక్సులు వెళ్లాయి. దీంతో ప్రీతి తీవ్రంగా గాయపడింది. ప్రీతి బతకడానికి పోరాడితే.. వైద్యులు బతికించడానికి అనేక ఆపరేషన్లు చేశారు. ప్రీతిని బతికించడానికి వైద్యులు బైపాస్ సర్జరీ సహా మొత్తం 14ఆపరేషన్లు చేశారు. దీంతో ప్రీతి బెడ్ కు పరిమితమైపోయింది. దీంతో నడవలేని భార్య అవసరం.. భర్త.. కోడలు వద్దంటూ అత్తమామలు వదిలేశారు.

ప్రీతి ఒక ఏడాది పాటు మంచానికి పరిమితమైంది. అంతేకాదు తన పరిస్థితికి, భర్త వదిలేసి వెళ్లడంతో బాధపడడం మొదలు పెట్టారు. అయితే కన్న కూతురుని అక్కున చేర్చుకున్న తల్లిదండ్రులు.. ప్రీతికి అండగా నిలబడ్డారు. జీవితం ఇంతటితో ఆగిపోలేదని.. మళ్ళీ చదువుకోమని ప్రోత్సహించారు. దీంతో సివిల్స్ కు చదవడం మొదలు పెట్టారు. ప్రీతి.. మొదటి సారి సివిల్స్ రాశారు.. అప్పుడు ప్రిలిమ్స్ క్వాలిఫై కాలేకపోరు, నిరాశ పడకుండా మళ్ళీ రెండోసారి సివిల్స్ రాయగా ప్రిలిమ్స్ క్వాలిఫై అయ్యారు.. అయితే మెయిన్స్ లో ఫెయిల్ అయ్యారు. మూడోసారి ఎలాగైనా సివిల్స్ లో పాస్ కావాలని మరింత పట్టుదలతో ప్రయత్నం చేశారు. 2020 సివిల్స్ పరీక్షల్లో 754 ర్యాంకుతో ఉత్తీర్ణురాలయ్యారు. అయితే రిజల్ట్ వచ్చే సమయంలో ప్రీతి 2021 జనవరిలో ఢిల్లీలో మరో ఉద్యోగం సాధించారు. అసిస్టెంట్ సెక్షన్ ఆఫీసర్‌గా మినిస్టర్ ఆఫ్ ఎక్స్‌ట్రనల్ అఫైర్స్‌లో ఉద్యోగం పొందారు. .

తాను ఈరోజు సివిల్స్ లో ఉత్తీర్ణత సాధించడానికి కారణం తన తండ్రి సురేష్ కుమార్ , అంగన్ వాడీ వర్కర్ తల్లి బబిత స్ఫూర్తి అని చెప్పారు. అంతేకాదు తనకు ప్రతి విషయంలోనూ సోదరుడు పంకజ్ బెనివాల్ ఎంతో మద్దతుగా నిలిచారని.. ఐఏఎస్ ఆఫీసర్ గా ప్రజలను సేవలను అందిస్తానని చెబుతున్నారు ప్రీతి.

Source: Internet

Buddha and his Teachings

 

ఒకసారి గౌతమబుద్ధుడు తన శిష్యులతో కలిసి ఓ గ్రామానికి వెళ్లాడు. సిద్ధార్థుడి బోధనలు వినడానికి చుట్టుపక్కల గ్రామాల నుంచి ప్రజలు తండోపతండాలుగా వస్తున్నారు. 

తనకు తెలిసిందే జ్ఞానం, తాను చెప్పేదే వేదమని విర్రవీగుతున్న ఆ గ్రామ పండితుడికిది నచ్చలేదు. గౌతముడ్ని అవమానించాలనుకున్నాడు. 

ఒకరోజు సిద్ధార్థుడు శిష్యులతో కలిసి భిక్షాటనకు వెళ్లగా ‘నువ్వేం దేవుడివి? నిన్ను చూడటానికా ఈ పిచ్చిజనం వస్తోంది?!’ అన్నాడు పండితుడు హేళనగా. 

🌿దానికి బుద్ధుడు ‘నేను దేవుడ్ని కాదు నాయనా! నీలానే సాధారణ మనిషిని. జనం నాకోసం కాదు, ధర్మంకోసం వస్తున్నారు’ అని బదులిచ్చాడు. 

దానికి పండితుడు ‘నువ్వేదో గొప్ప జ్ఞానివటగా! నీ పాండిత్యమేంటో చూద్దాం. నాతో వాదించి గెలువు! ఈ సన్యాసులు ప్రజల్ని మోసం చేయడానికి తప్ప ఇంక దేనికీ పనికిరారు’ అంటూ రెచ్చగొట్టే ప్రయత్నం చేశాడు.

🌿తథాగతుడు చిరునవ్వుతో ‘నాయనా! వాదనతో మనశ్శాంతిని కోల్పోవడం తప్ప దేన్నీ గెలవలేం. ఇక వాదనలెందుకు?’ అన్నాడు. 

దాంతో పండితుడికి మరింత కోపం వచ్చింది. ‘మూర్ఖుడా! నాకే నీతులు చెబుతావా?’ అంటూ తన కాలి చెప్పును బుద్ధుడి వైపు విసిరాడు. అది ఆయన భిక్షపాత్రలో పడింది. శిష్యులకు, చుట్టుపక్కల ప్రజలకు కోపం వచ్చింది. కానీ సిద్ధార్థుడు అంతే ప్రశాంత చిత్తంతో ‘నాయనా! ఒక చెప్పుతో నడవటం నీకు కష్టమవుతుంది. రెండో చెప్పును కూడా ఇస్తే పాదరక్షలు లేనివాడికి నీ పేరుతో ఇస్తాను’ అన్నాడు. పండితుడికి జ్ఞానోదయమైంది. ‘ఇది కదా స్థితప్రజ్ఞత. 

ఈయన సామాన్యుడు కాదు, మహాపురుషుడే’ అనుకుని బుద్ధుడి కాళ్లపైపడి క్షమించమని వేడుకున్నాడు. 

👉గౌతముడు ‘నీ చదువు, జ్ఞానం నలుగురికీ మేలుచేయాలే కానీ వాదనలెందుకు? దానివల్ల మిగిలేది అశాంతే! అది నీకూ సమాజానికీ కూడా మంచిది కాదు’ అన్నాడు. 

పండితుడిలో అప్పటిదాకా ఉన్న అశాంతి పోయి ఆనందం కలిగింది.

*THE BHISMA WAY or THE JATAYU WAY*

_"Difficulty is the excuse history never accepts." - Edward R. Murrow_

No two people react to the same situation in a similar way. Here are examples of two legendary personalities who were faced with a very similar situation, but thier responses were diagonally apart. One has been elevated but the other only recognised.

This is a comparitive study between Bhisma and Jatayu. Both, of them were confronted with character defining asssault on womanhood. One chose to die protecting the victim while the other chose to be a mute spectator of the crime. You will be shocked to see the similarities of the situation they faced.

*1) POWERFUL or POWERLESS*

Bhisma was a powerful and capable warrior and if he wanted, he could have stopped the disrobing of Draupadi - the Queen but he chose to be a silent witness of this act whereas Jatayu was old and invalid and knew that in all probability, Ravana would kill him but still, he chose to try his best to protect Sita - the Queen. Bhisma was powerful yet acted powerless whereas Jatayu was powerless yet acted powerful. _"Real power is not about physical strength but about the deep desire to help."_

*2) ALIVE or DEAD*

Bhisma lived on but died everyday to his conscience whereas Jatayu died once but lived eternally true to his conscience. _"Our only constant companion is our concience - better to be true to it."_

*3) FAME or INFAMY*

Bhisma's name and fame went down in history because of this one act of not stopping the disrobing of Draupadi but Jatayu's name and fame went high in history because of his act of trying to save Sita. _"We are all going to be mere names in history, sooner or later. Will we be equated with the bad or the good - is our choice."_

*4) CULTURE or VULTURE*

Bhisma was supposed to be a highly cultured human but acted highly insensitive and stooped low in values like a vulture whereas Jatayu was supposed to be a lowly uncultured vulture but acted highly sensitive and soared the skies in values like an evolved human. Who would you call as a human - Bhisma or Jatayu? _"One doesn't become a human being by being born as a human - one becomes a human being by being a human."_

*5) SPOKEN or UNSPOKEN WORDS*

Draupadi begged and pleaded protection from Bhisma because she knew if someone could protect her it was only him but still Bhisma didn't protect her whereas Sita didn't even ask Jatayu for protection - she just wanted him to inform Rama about her kidnapping by Ravana because she knew Jatayu was not powerful but still Jatayu tried to protect Sita. Bhisma being a human couldn't even understand the spoken words of Draupadi what to speak of understanding her unspoken words whereas Jatayu even though was a mere bird, understood not only the spoken words of Sita but also her unspoken words. _"The language of heart is more powerful than the language of words."_

*6) CLARITY or CONFUSION*

Bhisma was confused regarding his Royal duty that he forgot that he had a higher duty - a moral duty whereas Jatayu was so clear about his moral duty that no other duty was a consideration for him. _"When caught up in dilemmas, best is to follow the higher principles - to follow our heart because it always knows the truth."_

*7) GOOD or BAD EXAMPLE*

Bhisma set a very bad precedent for generations to come whereas Jatayu set the most ideal precedent for generations to come. _"If we can't be a great example atleast let us not be a bad one."_

*8) RELATIVE or STRANGER*

Another interesting point is that Bhisma was an elderly relative of Draupadi but acted as a total stranger in this episode whereas Jatayu was not at all related to Sita, he was a stranger but acted more than a dearest relative. _"True relationships is based on heartly connections not just bodily connections."_ 

*9) THE SAINTLY or THE WICKED*

Both, Bhisma and Jatayu had a few moments to decide what to do. Life, sometimes puts in situations where in a few moments we need to take crucial decisions. What we decide very much depends on the kind of inner integrity we have cultivated by the association we

keep. Bhisma's intelligence was clouded and it failed the test of life because he associated with the wicked minded, selfish Kauravas whereas Jatayu's intelligence was crystal clear and it passed the test of life because he associated with the saintly, selfless Lakshman and the All-pure Lord Rama. _"After all, who we are solely depends on whom we associate with."_

*10) EMBRACE or NEGLECT*

The Supreme Lord as Sri Krishna was not at all happy with this attitude of Bhisma so much so that when He came as a peace messenger to Hastinapur, He didn't even bother to look at Bhisma, what to speak of respecting him whereas The Supreme Lord as Ramachandra was so happy with the attitude of Jatayu that he embraced him and personally did his final rites - a honour that even Dasharath - His father didn't receive. _"The scriptures explain that the ultimate test of any activity is, if the Supreme Lord is pleased with us."_ It is very clear, Bhisma displeased God whereas Jatayu pleased Him.

This recount is not meant to criticize Bhisma - he is undoubtedly a great personality, but we do vehemently criticize his inaction. The end here is to learn from the choices made so that we are conscious history follows us. _When we see some injustice, some problem, we have only two options - either close your eyes to it or do something about it - follow "the Bhisma way" or "the Jatayu way" and whichever way we choose remember there will also be a result - "the Bhisma result" or "the Jatayu result"._